Paradoks konkurujących wartości

W zmieniającym się otoczeniu gospodarczym przedsiębiorstwa muszą podlegać ciągłym zmianom. Zmiany te pociągają za sobą modyfikację oczekiwań wobec personelu, wymaganie nowych umiejętności, innego podejścia do swoich zadań, wrażliwości na nowe zjawiska. Ta zmienność rodzi szczególne wymagania wobec liderów, którzy powinni wyprzedzać te działania. Model konkurujących wartości i ról prof. Roberta Quinna systematyzuje te zjawiska oraz pozwala liderom kształtować swój rozwój w sposób spójny z rozwojem organizacji. Pozwala jednocześnie kształtować organizację w taki sposób, który odpowiada zmieniającym się wyzwaniom rynkowym. Nagranie znajdziesz na dole strony.

W tym wykładzie usłyszysz:

• Jakie są cechy efektywnego lidera?
• W jakich perspektywach zarządczych należy je analizować?
• Jakie cztery modele zarządzania wyznaczają?
• Jakie umiejętności należy rozwijać?
• Do jakich ról należy dążyć, a do jakich nie należy aspirować?
• Jaki zmienia się środowisko pracy i oczekiwania wobec pracowników?

Z wykładu powinieneś zapamiętać, że:

• Cechą wybitnego menedżera jest nie tylko zestaw jego unikalnych umiejętności wyróżniających go na tle ogółu, ale także zdolność dostosowania w tym rozbudowy repertuaru działań i narzędzi zarządczych do zmieniającego się otoczenia gospodarczego i potrzeb przedsiębiorstwa.
• Kształt modelu konkurujących wartości Quinna i potencjał może być pomocny w kształtowaniu strategii zarządczych i ścieżek indywidualnych ścieżek rozwoju.
• Model Quinna może dawać podpowiedź jakich liderów poszukujemy w danej sytuacji przedsiębiorstwa.

Definicje i pojęcia użyte w wykładzie

Model konkurujących wartości (Quinn 1988)

Model systematyzujący role kierownicze oraz modele zarządcze w dwóch wymiarach określonych przez konkurujące (przeciwstawne) perspektywy, które tworzą orientacja na problemy wewnętrzne/zewnętrzne firmy oraz otwartość na zmiany (elastyczność). http://www.appliedinnovation.com.au/wp-content/uploads/2013/02/(PPT)QuinnsModel.pdf.pdf

12 ról przywódczych (Quinn 1988) 

1. Mentor (mentor) – kierownik
   1. wspiera rozumienie siebie i innych
   2. kształtuje efektywną komunikację
   3. rozwija pracowników
2. Fasylitator (facilitator) – producent
   1. buduje zespoły
   2. kształtuje kolektywne podejmowanie decyzji
   3. zarządza konfliktem
3. Kontroler (monitor) – broker
   1. monitoruje efektywność pracowników i zespołów
   2. analizuje informacje i wyciąga krytyczne wnioski
   3. zarządza integracją kulturową
4. Koordynator (coordinator) – innowator
   1. zarządza projektami
   2. planuje i przydziela zadania
   3. zarządza rolami i zakresami obowiązków
5. Innowator (innowator)
   1. żyje zmianą
   2. myśli kreatywnie
   3. zarządza zmianą
6. Broker (broker)
   1. kształtuje i utrzymuje potencjał wytwórczy
   2. negocjuje umowy i zobowiązania
   3. prezentuje pomysły
7. Producent (producer)
   1. wykorzystuje efektywnie zasoby
   2. wspiera produktywność środowiska wytwórczego
   3. zarządza czasem i stresem
8. Kierownik (director)
   1. rozwija i komunikuje wizję
   2. ustala kierunki i cele
   3. projektuje i organizuje
   4. zarządza konkurencyjnością

Pytania

1. Czy oferta awansu jest zawsze dobrą ofertą, tzn. czy powinniśmy mierzyć zamiar według sił, czy odwrotnie siły na zamiary?
2. Dlaczego lepiej w pewnych sytuacjach wybrać pracownika z zewnątrz niż promować własnego?
3. Dlaczego filozofia od pucybuta do milionera udaje się tylko nielicznym?

Literatura wykorzystana w wykładzie:

Quinn, R. E. Beyond Rational Management: Mastering the Paradoxes and Competing Demands of High Performance. San Francisco: Jossey-Bass, 1988. https://www.amazon.co.uk/Beyond-Rational-Management-Mastering-Performance/dp/1555423779

Podcast: Play in new window | Download